De ondergrens neemt met zich mee dat de overheid zich - tot op een bepaalde hoogte - niet mag mengen in de privésfeer van de burgers.
Nederland is een zogenaamde gedecentraliseerde eenheidsstaat. Een gedecentraliseerde eenheidsstaat houdt in dat de macht in Nederland is verspreid over verschillende overheden, in dit geval de provincies en de gemeenten. De gemeente kent drie organen: de burgemeester, de gemeenteraad en het college van burgemeester en wethouders. Gelet op de Gemeentewet is de gemeenteraad bevoegd om regels vast te stellen voor de burgers die woonachtig zijn binnen de gemeente. In beginsel zijn deze regels geldig voor eenieder die woonachtig is binnen de gemeentelijke grenzen. Deze regels staan opgenomen in de gemeentelijke verordening, de zogenaamde Algemene Plaatselijke Verordening (APV). De regels van de APV mogen er niet voor zorgen dat de vrijheid van een burger wordt aangetast. Zo mag de APV geen bepaling bevatten waarin staat opgenomen dat burgers op zondag geen gebruik mogen maken van hun tuin. Indien een dergelijke bepaling wel bestaat, is het in strijd met de ondergrens. In een dergelijk geval kan de rechter de bepaling onverbindend verklaren.
