Deelneming betekent - in het juridisch spraakgebruik - dat een verdachte samen met één of meerdere andere verdachten zich schuldig maakt aan het plegen van een strafbaar feit.
Artikel 47 lid 1 van het Wetboek van Strafrecht stelt: "Als daders van een strafbaar feit worden gestraft: 1. zij die het feit plegen, doen plegen of medeplegen. 2. zij die door giften, beloften, misbruik van gezag, geweld, bedreiging, of misleiding of door het verschaffen van gelegenheid, middelen of inlichtingen het feit opzettelijk uitlokken." Artikel 47 geeft een ruime omschrijving van wanneer er sprake kan zijn van deelneming aan strafbare feiten. Deelneming kan dus op verschillende manieren, zelfs wanneer een verdachte niet de feitelijke uitvoering van het strafbaar feit op zich neemt. Een voorbeeld is wanneer twee verdachten samen besluiten brand te stichten; wanneer één van deze twee verdachten op de uitkijk staat en de andere verdachte het vuur aanmaakt, is er sprake van deelneming aan een strafbaar feit door beide verdachten. De verdachte die op de uitkijk staat, kan worden aangemerkt als zijnde 'even schuldig' als de verdachte die het vuur aanstak. Degene die het vuur daadwerkelijk aanstak wordt de 'doen pleger' genoemd.
