Vastgoedmanagement

Willem G. Keeris (2018-2019)

Gepubliceerd op 30-05-2019

Bebouwingsgrens

betekenis & definitie

Bebouwingsgrens is de in de ruimtelijke ordening algemeen gehanteerde, niet gespecificeerde benaming voor een in een bestemmingsplan aangegeven grens van een bepaald gebied, bin-nen welk gebied slechts de daarvoor beoogde bebouwing is toegestaan en waarbij algemeen tevens is bepaald het daarbij maximaal te benutten, dan wel het minimaal te realiseren, procen-tuele gedeelte van de oppervlakte van het plangebied in horizontale zin, evenals in verticale zin de hoogte van de bouwwerken.

Zie ook: airrights, bebouwing, bestemmingsplan, bouwwerk, luchtrechten en ruimtelijke orde-ning. Tags: airrights – bebouwing – bestemmingsplan – bouwwerk – luchtrechten – ruimtelijke ordening.

Bebouwingsintensiteit Bebouwingsintensiteit is de in de ruimtelijke ordening algemeen gehanteerde, niet gespecifi-ceerde benaming voor de verhouding tussen de bruto-vloeroppervlakte van het betreffende vastgoedobject, zoals afgezet tegen de oppervlakte van de daarbij behorende locatie.

Zie ook: bebouwing, bruto, locatie, oppervlak(te) (bruto), oppervlak(te) (netto), oppervlak(te) (vloer), ruimtelijke ordening, vastgoedobject en vloeroppervlak. Tags: bebouwing – bruto – locatie – oppervlak(te) (bruto) – oppervlak(te) (netto) – oppervlak(te) (vloer) – ruimtelijke ordening – vastgoedobject – vloeroppervlak.