Vastgoedmanagement

Willem G. Keeris (2018-2019)

Gepubliceerd op 30-05-2019

Bankbreuk

betekenis & definitie

Bankbreuk is het algemeen gehanteerde, niet gespecificeerde begrip, waarmee wordt aangeduid het niet meewerken aan de (juridische) afwikkeling van een faillissement door de betreffende gefailleerde (rechts)persoon.

Zie ook: faillissement en rechtspersoon.

Onderscheid wordt gemaakt tussen de ‘eenvoudige bankbreuk’ en de ‘bedrieglijke bank-breuk’. In beide gevallen is er sprake van maatschappelijk gezien ongewenst gedrag. Maar dat dient genuanceerd bezien te worden. Wat wettelijk niet expliciet is verboden, is dan nog niet altijd acceptabel. Echter, ook niet in alle gevallen strafbaar. Zo is alleen de laatste vorm van bankbreuk strafbaar, omdat de gefailleerde daarbij (kennelijk) de bedoeling had, via list en bedrog, zich te onttrekken aan de zelfgecreëerde consequenties, die de rechten van zijn schuldeisers voor hem hadden. Zie ook: schuldeiser.

Tags: bedrieglijke bankbreuk – eenvoudige bankbreuk – faillissement, rechtspersoon en schuldeiser.