zijde

betekenis & definitie

zijde - Zelfstandignaamwoord
1. grenslijn van een tweedimensionale figuur of het grensvlak van een lichaam
♢ De ene zijde is beschreven, de andere is leeg gelaten.
2. zeer zachte stof gemaakt van cocons van de zijderups
♢ Deze rok is van zijde.
3. de personen die gezamenlijk voor iets strijden (letterlijk of figuurlijk)
♢ Na een paar jaar had iedereen aan beide zijden het steeds moeilijker zich te herinneren waar die hele oorlog nu eigenlijk om begonnen was

Woordherkomst
[1] (erfwoord): Middelnederlands side, uit Oudernederlands sīda (Reimbibel), uit Oergermaans *sīdōn- ‘flank, uiteinde’, zoals Duits Seite en Engels side, uitbreiding van het bijvoeglijk naamwoord *sīdaz ‘breed, wijd’ (waaruit zijd in ‘wijd en zijd’), dat terug op Proto-Indo-Europees *sh₁i-tó- gaat.
[2] Ontleend aan het Volkslatijnse *sęda, klassiek saeta ‘dierenhaar’.

Synoniemen
1. kant, zijkant