velleïteit

betekenis & definitie

velleïteit - Zelfstandignaamwoord
1. (filosofie) een wil of bedoeling die onvolkomen is want niet beantwoordt aan de werkelijke mogelijkheden van het subject
♢ [...] dat de gebeurtenissen die ons overkomen en de zorgen die ons kwellen, in onze geschiedenis misschien van meer beslissend belang [zijn] en meer sporen op het gezicht van een mens achterlaten dan de plannen, voornemens en velleïteiten die door ons hoofd ritselen.

Woordherkomst
afgeleid van het Latijnse velleitas, eventueel via het Franse velléité, en vernederlandst met het achtervoegsel -iteit