straf - Zelfstandignaamwoord
1. (juridisch) maatregel of behandeling ter vergelding van een misdaad of overtreding
straf - Bijvoeglijk naamwoord
1. sterk, geconcentreerd
♢ Straffe koffie.
♢ Straffe verhalen.
2. streng
straf - Werkwoord
1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van straffen
♢ Ik straf
2. gebiedende wijs van straffen
♢ straf!
3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van straffen
♢ straf je?
Woordherkomst
waarschijnlijk ontstaan uit het bijvoeglijk naamwoord.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk
Bronnen
Bronnen: