stouterik

betekenis & definitie

stouterik - Zelfstandignaamwoord
1. kind dat ondeugend is (kan zowel ernstig als vertederend worden gebruikt)
2. (verouderd) iemand die gevaar niet uit de weg gaat

Woordherkomst
afgeleid van stout met het achtervoegsel -erik

Synoniemen
[1] deugniet
[2] durfal