kukelen - Werkwoord
1. ergatief buitelend tuimelen of vallen.
♢ Ik zag de auto over de rand van het ravijn kukelen.
2. (inerg) het geluid van een haan maken.
♢ De haan was aan het kukelen.

Woordherkomst
(freqtt) klanknabootsing kuuk met het achtervoegsel -el

Verwante begrippen
kukeleku