Wat is de betekenis van kukelen?

Het begrip kukelen heeft 2 verschillende betekenissen: 1) vallen. vallen; tuimelen. Alleen gebruikt in of met een voorzetselbepaling. 2) kraaien; kukeleku roepen.

1) (1897) (inf.) vallen, omvallen, tuimelen, duikelen. In Den Bosch ook: keukelen. Vgl. afmirakelen*; afstappen*; donderen*; donderstralen*; flikkeren*; joekelen*; kaaien*; kajemen*; kieperen*; kwakken*; lazeren*; mieteren*; mirakelen*; op zijn plaat* gaan; pleuren*; salamanderen*; een schuiverd* maken; sodemieteren*; sodemirakelen*; stertzen*. &bu...

kukelen - Werkwoord 1. ergatief buitelend tuimelen of vallen. ♢ Ik zag de auto over de rand van het ravijn kukelen. 2. (inerg) het geluid van een haan maken. ♢ De haan was aan het kukelen. Woordherkomst (freqtt) klanknabootsing kuuk...

I.(kukelde, heeft gekukeld), kraaien. II. (kukelde, heeft gekukeld), (gew.) tuimelen, buitelen.

('ku:kələn) (kukelde, heeft gekukeld) kraaien : een -de haan.

Het begrip kukelen heeft 2 verschillende betekenissen: 1. kukelen - KUKELEN (kukelde, heeft gekukeld), kraaien (van een haan). 2. kukelen - KUKELEN (kukelde, heeft gekukeld), (gew.) tuimelen, buitelen.