heldenmoed

betekenis & definitie

heldenmoed - Zelfstandignaamwoord
1. de durf en de kracht van mensen, die zich, met gevaar voor eigen leven, voor de goede zaak inzetten
♢ Alle pracht bij de stralende kerkfeesten, waar hij door werd overweldigd, vormt een soort betovering zoals bij toneel- of andere voorstellingen en speelt zich af in de uiterlijke wereld, terwijl de verhalen over de heldhaftigheid in de oorlog een innerlijke betovering vormen: de eigenschappen van de soldaten, hun heldenmoed en zelfopoffering werpen hun glans op de verder triviale en alledaagse werkelijkheid, niet op zichzelf, maar via de inleving in heldhaftigheid die door de boeken mogelijk wordt gemaakt, via de blik die dat op de omgeving werpt, het besef dat ook het doodgewone landschap kan veranderen en van unieke betekenis kan worden.
♢ We zijn nu in de fase van de wreedheden en horen de vreselijkste verhalen van getuigen, mannen en vrouwen, waarvan je denkt: hoe is het mogelijk dat je dit alles hebt doorstaan. Het zijn dan ook de levende uitzonderingen. Gisteren hadden we er een die begonnen was met 2000 lotgenoten en met vijf was overgebleven. Vandaag een zuster die met 7o was gestart en de enige nog levende was. Het is gruwzaam te zien waar mensen toe in staat zijn, aan de andere kant enorm wat een heldenmoed er is ten toon gespreid: Het maakte een moordzucht in hem wakker die hem eigenlijk vreemd was.

Woordherkomst
samenstelling van held en moed met het invoegsel -en-

Synoniemen
dapperheid, leeuwenmoed, heroïek, heroïsme, durf, helfhaftigheid

Antoniemen
lafheid