eiser

betekenis & definitie

eiser - Zelfstandignaamwoord
1. de naam die in het burgerlijk procesrecht aan een procespartij wordt gegeven, die een civiele procedure begint
♢ De eiser eiste dat zijn buurman de overhangende takken van zijn boom zou verwijderen. De aangeklaagde buurman vond dit een onredelijke eis.

Woordherkomst
Naamwoord van handeling van eisen met het achtervoegsel -er