eigenzinnig

betekenis & definitie

eigenzinnig - Bijvoeglijk naamwoord
1. van een persoon dat die persoon dingen op zijn eigen manier doet ook als die afwijken van de andere mensen
♢ De eigenzinnige man ging niet meer op vakantie en vond auto's een verouderde techniek.

Woordherkomst
Samenstellende afleiding van eigen en zin met het achtervoegsel -ig