eigenzinnig - blijk gevend van een sterke neiging om zijn eigen zin te doen, zonder rekening te houden met raadgevingen. Het woord kan slaan op een persoon of een zaak. Synoniem: eigengereid. Eigengerechtig heeft alleen betrekking op een persoon. Eigenwijs heeft een duidelijk afkeurende strekking. Afkeuring zit eveneens opgesloten in eigenmachtig en eigendunkelijk, allebei gebruikt in verband met zaken (bijvoorbeeld: optreden, handelen). Ook onhandelbaar is een negatieve kwalificatie. Stijfkoppig, koppig en stijfhoofdig betekenen: zeer eigenzinnig, evenals hardnekkig, halsstarrig, hardhoofdig, obstinaat, onbuigzaam en het alleen predikatief gebruikte eigenzinnig als een terriër. Van Dale vermeldt ook hoofdig in deze betekenis (bron: Starings gedicht De hoofdige boer), maar het Woordenboek der Nederlandsche Taal geeft (in 1912) als meest recente bewijsplaats een citaat uit 1842.

Zie: weerbarstig.

Zie: ongehoorzaam; pedant; standvastig.

Niet voor leiding en overreding vatbaar. Bij den eigenzinnige wortelt dit gebrek in overdreven gehechtheid aan eigen in¬zichten, bij den hoofdige, koppige of stijfhoofdige in de groote neiging, die hij bezit om zijn eigen hoofd te volgen, dikwijls zonder dat hij nog zijne inzichten voor zooveel juister houdt; bij den hardnekkige en den halsstarrige in aangeboren onbuigzaamheid. Terwijl hardnekkig ook in goeden zin ge¬bezigd kan worden, is zulks niet het geval met halsstarrig. Hoofdigheid en halsstarrigheid zijn dus erger dan eigenzinnigheid. Kinderen zijn meestal eigenzinnig. Iets halsstarrig volhouden. Een hardnekkig gevecht.

eigenzinnig - bijvoeglijk naamwoord
uitspraak: ei-gen-zin-nig

1. wie te veel overtuigd is van zijn eigen kunnen
♢ hij is erg eigenzinnig en trekt zich van niemand iets aan

Bijvoeglijk naamwoord: ei-gen-zin-nig
... is eigenzinniger dan ...
het eigenzinnigst
de/het eigenzinnige ...
iets eigenzinnigs

Synoniemen
eigenwijs