drieklank

betekenis & definitie

drieklank - Zelfstandignaamwoord
1. (taalkunde) een foneem dat uit drie klinkers bestaat die binnen één lettergreep in elkaar overgaan
♢ In het Nederlands komen geen drieklanken voor.
2. (muziek) de samenklank van drie unieke tonen (gelijke tonen in andere octaven tellen niet mee), die zodanig samenklinken dat zij voor het muzikale oor samensmelten tot een gestalte
♢ De drieklank “ c¹ - e¹ - g¹ - c² “ is een majeurakkoord.

Woordherkomst
samenstelling van drie en klank

Uitdrukkingen en gezegden
♦ num=2
een grote drieklank|een akkoord met reine prime, grote terts en reine kwint
♦ num=2
een kleine drieklank|een akkoord met reine prime, kleine terts en reine kwint
♦ num=2
een overmatige drieklank|een akkoord met reine prime, grote terts en overmatige kwint
♦ num=2
een verminderde drieklank|een akkoord met reine prime, kleine terts en verminderde kwint
♦ num=2
een dubbel verminderde drieklank|een akkoord met reine prime, verminderde terts en verminderde kwint
♦ num=2
een hard verminderde drieklank|een akkoord met reine prime, grote terts en verminderde kwint

Synoniemen
[1] triftong
[2] akkoord

Verwante begrippen
[1] monoftong, tweeklank, diftong, diftongering, [2] arpeggio, interval, kwint, majeurakkoord, mineurakkoord, terts, vierklank, vijfklank