dissonant

betekenis & definitie

dissonant - Zelfstandignaamwoord
1. (muziek) een verzameling van niet-harmonierende klanken
♢ De muziek was bij momenten pijnlijk dissonant en loeihard.
2. een valse noot
♢ Het voorval bracht een dissonant in de algemene feestvreugde.

dissonant - Bijvoeglijk naamwoord
1. wanluidend.
♢ Dit laatste lied was meldenswaardig door zijn perfecte harmonie tussen de dissonante melodieën en het subtiel aanzwellende achtergrondkoor.

Woordherkomst
afgeleid van sonant met het voorvoegsel dis-

Synoniemen
wanklank