datief

betekenis & definitie

datief - Zelfstandignaamwoord
1. (grammatica) de derde van de acht w:naamval|naamvallen van de w:Indo-Europese talen|Indo-Europese talen, voor een w:meewerkend voorwerp|meewerkend voorwerp. Voorbeeld: De datief van ik is mij of me: Je geeft mij/me een boek
datief - Bijvoeglijk naamwoord
1. (juridisch) door de rechter benoemd, ingesteld of opgedragen

Woordherkomst
Latijns dativus

Synoniemen
derde naamval

Verwante begrippen
ablatief, accusatief, genitief, locatief, nominatief, vocatief, meewerkend voorwerp