bries

betekenis & definitie

bries - Zelfstandignaamwoord
1. (meteorologie‎) zachte frisse wind
♢ Er was een heerlijk verkoelend briesje dat kwam van zee.
2. (Jiddisch-Hebreeuws) verbond (Jiddisj)
3. (Jiddisch-Hebreeuws) besnijdenis

bries - Zelfstandignaamwoord
1. (Jiddisch-Hebreeuws) verbond (Asjkenazisch Hebreeuws)

bries - Werkwoord
1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van briesen
♢ Ik bries
2. gebiedende wijs van briesen
♢ bries!
3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van briesen
♢ bries je?

Woordherkomst
(f)/(m) [1]: van Engels breeze of Frans brise
(f)/(m) [2]: van Hebreeuws ברית|בְּרִית (briet) "verbond" (Jiddisj)
(f)/(m) [3]: van Hebreeuws ברית|בְּרִית (briet) "besnijdenis", een verkorting van ברית מילה|בְּרִית מִילָה (briet mila) "verbond tot besnijdenis" (Asjkenazisch Hebreeuws en Jiddisj)
(n): van Hebreeuws ברית|בְּרִית (briet) "verbond" (Asjkenazisch Hebreeuws)

Verwante begrippen
[3] Hebreeuws: briet, [3] bries hamiele, bries miele, bries mieles