branden

betekenis & definitie

branden - Zelfstandignaamwoord
1. meervoud van het zelfstandig naamwoord brand

branden - Werkwoord
1. absoluut verteerd worden door vuur
♢ De kaars brandde de hele nacht
2. (ov) aan vuur blootstellen, roosteren
♢ De koffie werd er vrij licht gebrand.
3. (ov) als brandstof gebruiken
♢ De olie die daar gebrand wordt, stinkt.
4. verwonding door hoge temperatuur
♢ Hij heeft zijn handen gebrand.
5. aan zijn (van wat in het verleden gepaard ging met vuur)
♢ De ledlamp brandt zonder warm te worden.
♢ De elektrische kachel brandt op maximale kracht.
6. een nieuwe CD of DVD maken
♢ Kun je een illegale kopie branden van deze nieuwe film?

Uitdrukkingen en gezegden
♦ Branden als een fakkel
zeer fel branden
♦ Branden als een lier
een heel erg hevige brand
♦ Bang zijn zich aan koud water te branden
erg voorzichtig zijn
♦ Ergens op gebrand zijn
iets heel erg fijn vinden en ernaar streven
♦ Zijn vingers branden
ergens mee bemoeien en daardoor zelf in moeilijkheden komen