boodschapper

betekenis & definitie

boodschapper - Zelfstandignaamwoord
1. (beroep) (verouderd) iets dat, of iemand die berichten overbrengt naar personen die door de afzender niet rechtstreeks aangesproken kunnen worden, of bereikbaar zijn, door afstand, tijdverschil of slechte onderlinge verhoudingen, tegenwoordig zou men zeggen: koerier
♢ Wie werd als boodschapper naar het vijandelijke kamp gezonden?
2. (religie) islamitische profeet

Woordherkomst
Naamwoord van handeling van boodschappen met het achtervoegsel -er

Synoniemen
[1] bode, loper
[2] rasul

Verwante begrippen
[1] antwoordapparaat, ambassadeur, bemiddelaar, bericht, berichtendienst, bode, boodschap, briefverkeer, diplomaat, gezant, heraut, intermediair, ijlbode, koerier mededeling, omroeper, ordonnans, postloper, relaisstation, seininstallatie, signaalinstallatie, telecommunicatie, verbindingsdienst