blijk

betekenis & definitie

blijk - Zelfstandignaamwoord
1. een teken waaruit iets blijkt, bijvoorbeeld deelname
♢ Hij zond bloemen als blijk van zijn betrokkenheid.
♢ Als blijk van vertrouwen mocht ik zijn auto lenen.

blijk - Werkwoord
1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van blijken
♢ Ik blijk
2. gebiedende wijs van blijken
♢ blijk!
3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van blijken
♢ blijk je?

Synoniemen
bewijs

Verwante begrippen
adstructie, betuiging, bewijs, merkteken, wenk