blakeren

betekenis & definitie

blakeren - Werkwoord
1. (ov), (scheepvaart) het hout van een scheepswand blootstellen aan vuur om het te bevrijden van wormvraat
♢ Als onderdeel van het onderhoud blakerden zij het schip.
2. (ov) oppervlakkig verkolen door blootstelling aan vuur
♢ De stammen van deze bomen zijn nog geblakerd door de bosbrand die hier twee jaar geleden woedde.

Woordherkomst
Een frequentatieve vorm van blaken