Wiktionary (2019)
blakeren - Werkwoord 1. (ov), (scheepvaart) het hout van een scheepswand blootstellen aan vuur om het te bevrijden van wormvraat ♢ Als onderdeel van het onderhoud blakerden zij het schip. 2. (ov) oppervlakkig verkolen door blootstelling aan vuur ♢ De stammen van dez...
Muiswerk Educatief (2017)
blakeren - regelmatig werkwoord uitspraak: bla-ke-ren 1. het verschroeien door middel van hitte ♢ we keken in een geblakerde schoorsteen Regelmatig werkwoord: bla-ke-ren ik blaker jij/u...
Van Dale Uitgevers (1950)
(blakerde, heeft geblakerd), zengen, de oppervlakte branden: de buitenzijde van het huis was geblakerd; — hoenders blakeren, zengen; — de zon blakert de velden, schijnt daarop fel.
M. J. Koenen's (1937)
de zon blakerde, h. de velden geblakerd (de oppervlakte zengen, schroeien; fel schijnen op).
Jozef Verschueren (1930)
(blakerde, heeft geblakerd) [Frekw. blaken] door uitstraling oppervlakkig verbranden : de zon blakert; de velden. Syn. → blaken.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
(blakerde, heeft geblakerd), zengen, de oppervlakte branden: de buitenzijde van het huis was geblakerd; hoenders blakeren, zengen; door straling verwarmen: de zon blakert de velden, schijnt fel daarop.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
