bevoegd

betekenis & definitie

bevoegd - Bijvoeglijk naamwoord
1. officieel gerechtigd zijn iets te doen
♢ Je zult in gevallen van twijfel contact moeten opnemen met het bevoegd gezag.
♢ Iemand jonger dan 18 is niet bevoegd om een motorvoertuig te besturen.

Antoniemen
onbevoegd

Verwante begrippen
bedreven, deskundig, ervaren, geschoold, vakbekwaam