aarding

betekenis & definitie

aarding - Zelfstandignaamwoord
1. (elektrotechniek) aardleiding, verbinding van delen van een elektrisch circuit of een elektrisch toestel met de aarde, ter verhindering dat de betrokken delen een gevaarlijke spanning ten opzichte van de aarde zouden opbouwen

Woordherkomst
Naamwoord van handeling van aarden met het achtervoegsel -ing.

Verwante begrippen
aarden, aardklem