Wielersportwoordenboek

Jan Luitzen (2009)

Gepubliceerd op 03-08-2017

waaien, eraf -

betekenis & definitie

(onov ww; waaide eraf, woei eraf; is eraf gewaaid) - (het hoge tempo van een een of meer renners niet meer kunnen volgen en) gelost worden, syn. eraf wapperen.

• Een van Jean Paul van Peppels sprintwaarheden: ‘Bij de kilometer kan je nog best op de tiende stek zitten. Er moeten er dan toch zeker nog drie afwaaien, dan schuifje vanzelf op.’. (SMEEB)