(onov ww; harkte; h. geharkt) - in een schokkerige stijl, zwoegend rijden en nauwelijks nog vooruitkomen als gevolg van uitputting.
• Zie hem harken op het buitenblad, ik krijg er buikpijn van. (tv-commentator Maarten Ducrot)
Herkomst: toegeschreven aan, in ieder geval populair gemaakt door de Nederlandse wielrenner Gerrie Knetemann (1951-2004)
→ opgebaard over de finish komen, vierkant rijden
