Spartacus was de leider van den opstand der gladiatoren (slaven) in 71 v. Chr. tegen het Romeinse gezag.
De Duitse ultraradicalen, die in de eerste helft van 1919 bij den terugkeer der Duitse troepen en de ontwrichting van het gezag in Duitsland getracht hebben zich van de macht meester te maken, doch spoedig hun pogingen moesten opgeven, noemden zich met een herinnering aan de Romeinse opstandelingen Spartacisten.