— letterlijk: plaats, waar men zich verootmoedigt —, is de algemene naam van de Mohammedaanse kerken, die in de kleine plaatsen klein en uiterst eenvoudig zijn, doch wijdse gebouwen in de grote steden. De grote moskee, die een voorbeeld was voor vele andere, is de beroemde vroegere Christelijke hoofdkerk te Konstantinopel, de Aya Sofia (zie aldaar).
Bij vele moskeeën vindt men één minaret (letterlijk: lichttorens, omdat ze veelal ’s nachts verlicht worden, zie: Minaret), bij de grootste moskeeën zelfs van twee tot zes. Bovendien zijn er dikwijls nog vele bijgebouwen (scholen, badhuizen, hotels enz.).
Voor den westerling maakt de moskee veelal een ledigen indruk, omdat er heel weinig in haar ruimte is. De versieringen zijn in den regel tegen de wanden aangebracht (veel mooi geschilderde spreuken), terwijl op den grond tapijten en matten liggen.
De as van het gebouw is steeds naar Mekka gericht.
