Dit is volgens sommigen een Punisch (Karthaags) of Phoenicisch woord, dat winst betekent, volgens anderen de naam van een Syrischen of Phoenicischen afgod. In ieder geval wordt het in het Nieuwe Testament door Christus gebruikt, om ei den geldgod zelven, de volslagen tegenstelling tot het Goddelijk goede, mede aan te duiden.
Niemand kan twee heren dienen, men kan niet God dienen en den Mammon; men kan niet belangeloos willen zijn en tegelijkertijd op winst azen. Zo heeft in ons spraakgebruik, dat zoveel woorden en uitdrukkingen aan den Bijbel heeft ontleend, het woord Mammon een zelfde betekenis gekregen als de uitdrukking „Gouden Kalf”.
