Wat is dat? Encyclopedie voor jongeren

P.J.F.H. van de Rivière, R. de Ruyter-van der Feer (1928, 1930 en 1938)

Gepubliceerd op 09-08-2019

Lassen

betekenis & definitie

De technische bewerking, waardoor twee afzonderlijke delen van een voorwerp tot één eenheid worden gevormd, heet lassen. Dit zou eigenlijk betrekking kunnen hebben op verschillende stoffen zoals hout, touw, enz., maar in den tegenwoordigen tijd wordt onder lassen bijna uitsluitend verstaan het autogeen verbinden van metalen delen.

De einden of kanten van de te verbinden metalen delen worden daartoe tegen elkander gelegd en door een steekvlam plaatselijk tot smelten gebracht, waardoor deze laskanten tot een hecht geheel samenvloeien. De steekvlam ontstaat bij de opening van een z.g. lasbrander door het aansteken van een gaszuurstofmengsel.

Het gas in dit mengsel is in negentig van de honderd gevallen acetyleengas. Dit is in zekere verhouding gemengd met zuurstof en doet bij ontsteking een vlam ontstaan met een temperatuur van 3600—4000 graden Celsius.Het smeltpunt van b.v. ijzer ligt op ongeveer 16000 C, dus zal het je duidelijk zijn, dat men met zo’n brander ijzer en verscheidene andere metalen als was kan doen smelten. Ten einde de las op dikte te brengen en materiaalverlies aan te vullen wordt in de vlam nog gelijktijdig materiaal (lasdraad of lasstof) gesmolten.
Een las-installatie bestaat o.m. uit een gas-ontwikkelaar, een zuurstofcylinder en een lasbrander. Acetyleengas en zuurstof worden door rubberslangen elk afzonderlijk naar den brander, het eigenlijke lasinstrument, gevoerd.
In iedere constructiewerkplaats kun je wel zo’n autogeenlasser met een paar asbesthandschoenen aan en een donkeren bril op, om de ogen tegen het verblindende licht en de verterende hitte te beschermen, aan het werk zien.
Naast dit autogeen lassen heeft in de laatste jaren het electrisch licht-boog-lassen een sterk klimmende belangstelling en toepassing gevonden. Evenals bij het autogeen lassen worden de einden of kanten van de te verbinden metalen delen plaatselijk tot het smeltpunt verhit, doch thans natuurlijk door de hitte van den electrischen boog, welke wordt getrokken tussen het werkstuk en een metalen staafje, de z.g. electrode. Het opsmelten van dit staafje levert dan het materiaal voor het vullen van den lasrand.

< >