Gérard de Lairesse (1640-1711) was schilder, etser en schrijver over kunst. Hij werd te Luik geboren en ontving een goede opleiding, eerst in Duitsland, daarna in ons land, waar hij achtereenvolgens te ’s Hertogenbosch, Utrecht en Amsterdam woonde.
Hij was een ontwikkeld man, goed thuis in de klassieke mythologie en geschiedenis. De onderwerpen van zijn schilderstukken zijn dan ook meestal aan deze stof ontleend.
Het werk van de Lairesse werd in zijn tijd hoger gewaardeerd dan later. De compositie van zijn schilderijen is onberispelijk en verraadt grote technische vaardigheid, doch het geheel is meestal conventioneel, behalve in enkele kleinere stukken, waarin hij soms een onverwacht persoonlijken toon kon aanslaan.
De Lairesse heeft in ons land enkele belangrijke opdrachten vervuld; de beschildering van een eetzaal en verscheidene andere vertrekken in een der paleizen is mede door hem verricht. Ook de wandbeschilderingen van de vergaderzaal van het Hof van Holland te ’s Gravenhage heeft hij uitgevoerd .en in het Rijksmuseum te Amsterdam kan men, evenals te Utrecht en in Den Haag, stukken van zijn hand vinden.In 1690, op 50-jarigen leeftijd dus, werd de Lairesse blind, waardoor het hem onmogelijk werd het penseel langer te hanteren. Hij begon toen voor een beperkten kring van jonge kunstenaars voordrachten te houden over de theorie der schilderkunst. Uit deze voordrachten werd later, met behulp zijner zoons, „Het groot Schilderboek” samengesteld, dat een belangrijke bron is voor de kennis van de kunstopvattingen zijner dagen, doch dat nu nog slechts historische waarde heeft.
