betekent: niet tot eigen gebied behorend, of: buiten het eigen land gelegen. In het volkenrecht verstaat men onder exterritorialiteit de onafhankelijkheid van zekere vreemdelingen ten opzichte van de wetten van het land, waarin zij vertoeven.
Dit voorrecht genieten o.a. de gezanten en hun personeel en de bemanning van oorlogsschepen in vreemde havens en het voorrecht strekt zich ook uit over die ambassades en die schepen. Wat op die schepen en in die ambassades gebeurt, valt onder het recht van het land, waartoe de schepen en de ambassades behoren.
Bovendien wordt den staatshoofden, die in den vreemde reizen, in den regel ditzelfde recht van exterritorialiteit toegekend.
