Bij de oude Romeinen was het gebruikelijk, om, wanneer men een moeilijke taak moest volbrengen of een gevaarlijke reis ondernemen, eerst de bescherming van de een of andere godheid over de onderneming af te smeken en dan de gelofte te doen, dat men, wanneer de godheid „meehielp”, om de onderneming te doen slagen, een gedenkteken op zou richten. Zulke gedenktekenen werden votief-borden of -stenen genoemd en gewoonlijk werden er de woorden „ex voto” op aangebracht, die betekenen „volgens gelofte”.
Ook werd na een genezing dikwijls het gezond geworden lichaamsdeel van marmer, ivoor of was nagemaakt en op dezelfde wijze aan de godheid gewijd als een dankoffer met dezelfde woorden: „ex voto”.In dezen vorm treft men ze nog aan in Katholieke bedevaartsplaatsen. In Lourdes (Zuid-Frankrijk) b.v., waar ze uiting geven aan de dankbaarheid van de genezenen.
