CONVENT. (Gallisch) te Lyon. De Loge Theodorus van den goeden Raad, die het Illuminismus had opgenomen, was in 1775 te Munchen gevestigd door de Moeder-Loge Roijal-York der vriendschap van Berlijn. Haar RegD Meester was Professor BAADER. Weldra scheidde zij zich af van de authoriteit, die haar had daargesteld; zij schaarde zich bij de Loge der weldadige Ridders van Lyon, die het Martinismus beleed, en nam insgelijks dit stelsel aan. De Loge der weldadige Ridders had men weet niet op wat grond een overwigt gekregen op de Duitsche Loges; zij werd door de verschillende brokstukken der Strikte Observantie als Moeder-Loge der Broederschap beschouwd, en was dit ook het geval met die werkplaatsen, welke, hetzij geheel of ten deele, het Tempeliers-Systema volgden.
Die Loge had het plan beraamd, om den Hertog FERDINAND van Brunswijk, die in Duitschland reeds Grootmeester was van de voornaamste takken der Tempeliers-Ma9onnerie, aan het hoofd van haren Ritus te plaatsen. Om tot dat doel te geraken, had zij te Lyon eene algemeene vergadering of convent beschreven, onder voorwendsel, van de Vrijmetselarij te hervormen, eenige punten van duistere leerstellingen op te helderen, en de in zwang zijnde Ritualen te verbeteren. De vergadering werd den 25sten November geopend, onder den titel van Gallisch Convent; haar voorzitter was de Broeder DE VILLERMOZ, een rijk Lyonneesch handelaar, een man van veel geest en kunde; zij duurde eene geheele maand, en van al de zaken, die er behandeld zouden worden, kwam er slechts ééne ter sprake. Alles liep uit op het verbeteren der Ritualen, en de Tempeliersfabel werd er, ten minste oogenschijnlijk, uit weggenomen, want men wil dat deze wegneming slechts voor de leus, op bevel der policie, geschiedde. Er bestaat intusschen voor die onderstelling geenerlei deugdelijk bewijs, en waarschijnlijk is het, dat de verzaking der Tempelierbeginsels zuiver gemeend was, en dat het convent zich liet leiden door eene meening, die toenmaals den boventoon had in vele Loges buiten de hoofdstad, en wel bepaaldelijk in die der Parfaite Union te Rennes, met welke het Martinismus eene geregelde briefwisseling hield.
