[Fr. explosif]
I zn
1 explosieve stof, d.w.z. stof of mengsel van stoffen waarin chemische energie is opgehoopt, die door een explosieve reactie kan vrijkomen (explosie);
2 (taalk.) plofklank, medeklinker waarbij de adem in de mond korte tijd wordt vastgehouden door afsluiting en daarna met een plof ontsnapt doordat de afsluiting plotseling wordt opgeheven. In het Nederlands de p, b, t, d en k;
II bn ontplofbaar (van stoffen); tot een uitbarsting aanleiding kunnende geven (bijv.: explosieve toestand); onstuimig, heftig, op de wijze van een uitbarsting (bijv.: explosieve stijging van prijzen).
