Casuïstiek

betekenis & definitie

[zie casus] onderdeel van de ethiek en de moraaltheologie dat de toepassing van de algemene beginselen en wetten op afzonderlijke concrete gewetensvragen ('gevallen') vastlegt. Zij houdt rekening met de omstandigheden en de elkaar soms kruisende regels, en heeft oog voor soms noodzakelijk geworden afwijkingen van de regel.