(< Lat. combinare; < com; bini = telkens twee). Het woord beduidt dus eigenlijk een samenvatting van elementen twee aan twee; daardoor ook het resultaat van zulk een samenvatting, dus een paar.
Leibniz (1646—1716) onderscheidt de com-2-natio, con-3-natio (conternatio, greep van drie elementen), con-A-natio enz. Reeds bij Clavius (1537—1612) komt het woord voor in de tegenwoordige betekenis: greep van m elementen uit n, onafhankelijk van de volgorde. Een Nederlandse term voor combinatie is verbinding.
