(< Lat. planum = vlak). Een biplanair dubbelpunt of binode van een algebraïsch oppervlak is een dubbelpunt, waarvan de raakkegel ontaard is in twee platte vlakken.
Een biplanare (Germanisme voor biplanaire, sc. rechte) van een ruimtekromme is een rechte, waardoor twee osculatievlakken der kromme gaan.
