De sneeuwuil is een karakteristieke bewoner van de arctische toendra. Qua formaat kan hij zich enigszins meten met de iets grotere oehoe. De sneeuwuil is een zwerf- en trekvogel, die verblijft op plaatsen met voldoende voedselaanbod. In Scandinavië bestaat het voedsel vooral uit lemmingen en andere woelmuizen. De sneeuwuil laat zich sporadisch in Nederland zien. Een aantal kwam als verstekeling mee op grote tankers uit Canada.
Geluid
Veelal blaffende roep, in de broedtijd.
Leefgebied
De sneeuwuil heeft een uitgesproken voorkeur voor open, overzichtelijke landschappen zoals (glooiende) bergvlaktes en arctische toendra’s. Waar de omstandigheden gunstig zijn komt de sneeuwuil ook op hoogvlaktes tot broeden (1.200-1.300 meter). Toppen van heuvels of hellingen worden gebruikt als uitkijkpost. Ook ’s winters blijft de sneeuwuil veelal in open gebied, met name in kuststreken. Bij zeer strenge kou trekt hij zich terug in open bosbestanden.
