In tegenstelling tot de dieren heeft de mens geen staart. Toch heeft men op sommige plaatsen op aarde volgens de oude naslagwerken wel mensen met een staart gevonden.
Als grappige verwensing komt voor krijg een staart! of ik wou datje een staart had/kreeg! Hiermee wordt ergernis uitgedrukt. De zelfverwensing ik mag een staart krijgen als het niet waar is! ‘verdomd’ werd oorspronkelijk als vrome wens gebruikt, later door oneigenlijk gebruik als uitroep van verontwaardiging en eindelijk als een soort vloek, soms zonder enige betekenis.
Inez van Eijk (1980: 80) kent de uitbreiding krijg een staart met een jeukende punt en geen nagels om te krabben! Sanders en Tempelaars (1998) vonden ook nog ik hoop datje een staart krijgt van hier tot Amsterdam en dat het achterste eindje jeukt! en krijg een staart met een blikkenpunt, dan kun je rammelen. Uit hun materiaal noteerden wij ook nog krijg een staart met ballen en jeuk aan het puntje, en een houten poot met houtworm en kogellagers tussen je kiezen! Hilversum is de bakermat van deze drieledige verwensing die megawoede, -minachting, -ergernis enz. uitdrukt. zie krijgen.
