Een krampachtige samentrekking van het middenrif, gepaard gaande met een eigenaardig, hoog keelgeluid, kortom de hik, is wat de meeste mensen vervelend en ongemakkelijk vinden. Een verwensing als krijg de hik! betekent wellicht niet dat men in een opperste vorm van razernij of woede verkeert, maar het adrenalinegehalte is wel zo gestegen dat men, weliswaar met inzet van iets minder zwaar geschut, zijn omgeving of zichzelf iets weinig benijdenswaardigs toewenst.
Soms wordt de verwensing versterkt door de toevoeging met korte tussenpozen! zie Van Eijk (1978: 87). Andere versterkingen zijn krijg de blafhik!; krijg de kuthik!; krijg de muizenhik!; krijg de zevendaagse kik! en krijg de paardenhik! De emotionele betekenis duidt op ergernis, minachting e.d. en kan goed weergegeven worden met ‘rot op’. zie krijgen.
