Is ’t verdomd?! Godzammetroffele, wat een bofkont! lezen wij in Kluivenduikers Doedeldans [1937] van Rotterdammer Willem van Iependaal. God zal mij troffelen (als ik niet ...). Het betreft hier een oorspronkelijke plechtige formule. De godheid wordt aangeroepen op staande voet te straffen, als men gelogen heeft.
Meineed en ijdel gebruik ervan leidden ertoe dat hij als vloek en uitroep gebruikt werd. Het werkwoord troffelen is een nevenvorm van troevelen ‘klappen of slaag geven, afrossen’.
De zelfverwensing is gedevalueerd tot een soort substituutvloek voor godverdomme. In ons citaat drukt de vloek ongeloof, minachting, verbazing e.d. uit.
