In de verbinding bot hier en daar, die in Vlaanderen voorkomt, is bot een verbastering van God. Die bastaardvloek drukt verontwaardiging, woede e.d. uit. De vloek lik, kus mijn botten! is niet letterlijk te nemen, maar betekent ‘ik ben boos op je, bekijk het verder maar’.
Vooral minachting drukt zij uit. Vgl.
Van Eijk (1978:103). De letterlijke betekenis is ‘kus mijn laarzen’, omdat bot volgens de Grote van Dale (1992) gewestelijk ook ‘laars’ betekent.
Varianten zijn het elliptische mijn botten! en ge moogt mijn botten kussen! zie kussen.
