(lat. beatificatio) volgens de tegenwoordige kerkelijke regeling een voorloopige verklaring dat iemand onder het getal der hemelbewoners is opgenomen, en als zoodanig mag aangeroepen worden. Zij verschilt hierin van de heiligverklaring (lat. canonisatio), dat deze laatste op een definitieve en onfeilbare uitspraak des pausen berust; met betrekking tot de Z. wordt deze onfeilbaarheid betwist, of althans niet als geloofspunt aangenomen.
Voorts wordt de officieele, openbare vereering welke door de Z. aan een zalige wordt toegestaan, tot bepaalde plaatsen of bisdommen beperkt. Zie verder art. Heiligverklaring.
