Wilhelm ebstein

betekenis & definitie

Duitsch geneeskundige, geb. 27 Nov. 1836 in Silezié, werd in 1874 hoogleeraar in de medicijnen en directeur der medische polikliniek aan de universiteit te Göttingen; zijn studiën betreffen hoofdzakelijk de stoornissen in stofwisseling en voeding, voor wier behandeling hij meerdere nieuwe diëtetische kuurmethoden heeft aangegeven. Hij schreef: Handbuch der speciellen Pathologie und Therapie (2lle druk Leipz 1878), Die Natur und Behandlung der Harnsteine (1884), Das Regimen bei der Gicht (1885), Die Fetleibigheit und ihre Behandlung (1887), Die Zuckerharnruhr (1887), Die Kunst das menschliche Leben zu verlängern (1891), Ueber die Lebensweize den Zuckerkranken (1892), Die Pest des Thukgdides (1899), Leben und Streben in der innern Medizin (1900), Die Medizin im Alten Testament (1901), Handbuch der praktischen Medizin (met J. Schwalbe, Stuttg. 5 dln., 1898—1901)