L. wijnstok, plantengeslacht der fam. Viteceae.
De nuttigste soort is de wijnstok, Vitis vinifera L., uit Azië afkomstig, een klimplant, die in wilden toestand tot 60 c.m. dikke stammen vormt. Zij heeft hartvormige, 3-5-lobbige, grof-getande, doorgaans kale bladeren, meest tweeslachtige, welriekende, tot pluimen vereenigde bloemen, wier kroonbladen geelachtig groen gekleurd zijn en ronde of langwerpige, donkerblauwe of groenachtige bessen, met 5 zaadkernen, waarvan gewoonlijk hoogstens 4 zich ontwikkelen; bij sommige variëteiten ontbreken de pitten geheel. Van V. vinifera heeft men meer dan 1000 verscheidenheden gekweekt. Verder komen als sierplanten in aanmerking: V. labrusca L. uit N.-Amerika, met van onderen viltige bladeren; V. cordifolia Mchx. uit Canada, met hartvormige, van onderen behaarde bladeren en welriekende bloemen en V. vul pina Torr. et G r., en V. aestivalis Mch x., tot 10 M. en hooger klimmend. De Amerikaansche druiven zijn meestal wel eetbaar, doch hebben een muskusachtigen bijsmaak.
