grieksche vorm voor het hebr. Osnapar (Ezra 4, 10), assyr.
Assurbanipal of Asjsjurbanabal, de laatste en een der machtigste van de tot nog toe bekende assyrische koningen, 668—626 v. Chr. Zijn eerste ondernemingen waren tegen Egypte gericht; hij ondersteunde voorts Gyges, koning van Lydië, tegen de Cimmeriërs. Groot succes hadden zijn herhaalde oorlogen met de Elamieten en de Chaldeërs; 652 begon de broederoorlog met Saosduchin, die een algemeenen opstand van alle stammen van Babylonië ten gevolge had; zwaard, hongersnood en pest leverden 648 Babel in handen van S. De sage van de zelfverbranding van S. berust waarschijnlijk op een verwisseling met zijn broeder Saosduchin, die bij een oproer zijner onderdanen in de vlammen omkwam. S. deed tal van groote bouwwerken uitvoeren, vooral richtte hij zeer veel tempels en paleizen op. Wat het latere verhaal betreft als zou S., de laatste koning van Assyrië uit het geslacht van Ninus, een verwijfd vorst zijn geweest, is waar, dat hij zijn harem vulde met de dochters van alle door hem onderworpen vorsten en dat hij bij vele veldslagen van zijn leger niet persoonlijk tegenwoordig was. Voorts was S. een groot begunstiger der wetenschappen; hij verzamelde in zijn paleis te Ninive een ontzaglijke bibliotheek; het aantal spijkerschrifttafelen dezer bibliotheek, de z.g. Kouyunjik collection, in het Britsch Museum bedraagt meer dan 22000.
