of Rephaïm, een volksstam, die ten tijde van Abraham in Gilead en Basan woonde, waar Asteroth-Karnaïm hun hoofdstad was (Gen. XIV : 5).
Uit hetgeen in Deuteronomium II : 10, 11 aangaande hen en III : 11 aangaande hun koning Og verhaald wordt, leidt men af dat zij van een buitengewone lichaamslengte waren, waarom ook het hebreeuwsche woord Rephaïm in de nederl. statenvertaling door „reuzen” is overgezet. De R. schijnen later met de Philistijnen ineengesmolten te zijn, terwijl ook Goliath tot hen behoorde.
