Raffael Santi, ital. schilder, geb. 28 Maart 1483 te Urbino, zoon van den schilder Giovanni Santi en leerling van Perugino te Perugia, zette zijn studie voort te Florence, waar inzonderheid Fra Bartolommeo invloed op hem uitoef ende ; ging 1508 naar Rome, waar hij voor de pausen Julius II en Leo X schilderde en als architect aan de St. Pietersk. werkte; hij overleed hier reeds 6 April 1520.
R. is de grootste meester der nieuwere schilderkunst. Van zijn talrijke madonna's, in onderscheidene musea van Europa bewaard, vertoont de beroemde,, Mad. della Sedia” te Florence de reinste uitdrukking van moederliefde, terwijl de „Mad. di San. Listo” te Dresden, 'de H. Maagd voorstellende als koningin des hemels, wel de hoogste openbaring is van zijn genie. De werken in het Vaticaan heeten de stanza's van R. De Camera della Segnatura stelt de heerlijkheid, die hier op aarde van den paus uitgaat, voor in de vier uitingen van het hoogere geestesleven: de Religie, de Philosophie, de Kunst en het Recht. In de tweede kamer hebben de muurschilderingen betrekking op den bijstand, dien God aan de kerk verleent; in de derde schilderde R. o. a. de Kroning van Karel den Groote door Leo III. Voor de open arcades, loggia genoemd, schilderde hij' 52 bijbelsche voorstellingen, meest uit het O. T. Tot zijn schilderijen van godsdienstig-geschiedkundigen inhoud, die even als zijn Madonna's een voortgaande ontwikkeling vertoonen, behooren: Het huwelijk van Maria en Jozef (lo sposalizio) in 1504 geschilderd; De graflegging (1507); De h. Caecilia (omstr. 1514), thans in de pinakotheek te Bologna; Het vizioen van Ezechiël (omstr. 1515) in het Pitti-paleds; De kruisdraging (lo spasimo di Sicilia), in 1517 voor Palermo geschilderd, thans te Madrid; de omstreeks 1518 voor Frans I geschilderde heil. Michaël, thans in het Louvre; De transfiguratie (1519—20), het laatste, door Giulio voltooide meesterstuk van R.Litteratuur: Nasari, Passavant (3 dln., 1839 —58), Förster (2 dln., 1868), Müntz (2de dr., 1885), Lübke (1882), Cr o we en Cavalcaselle, Springer (3de dr., 1895, 2 dln.), Minghetti, H. Grim (3de dr., 1896); Lützow, R.s Bildungsund Entwickelungsgang (1890).
